Welkom op mijn quiltblog.

Mijn naam is Gerie, ik ben 42 jaar en quilten is mijn lust en mijn leven. Kijk gezellig mee en laat me weten wat je ervan vindt. Groetjes.

donderdag 15 januari 2015

Lynn's jewel.

En zie hier. Er mist nog een foto van een quilt. Lynn's Jewel. Deze quilt ben ik begonnen op een Quiltersweekend van het quiltersgilde en wel het weekend van 2010. Dat was mijn tweede weekend.Het thema was vreemdgaan met vouwen en het ging om textuur/structuur. Ik heb daar de chenilletechniek geleerd. Heel erg leuk. Je legt een aantal lapjes ,schuin van draad, op elkaar, die je helemaal doorstikt, voetjebreed. Je krijgt dus heel veel naailijnen. Als je het hele lapje doorgestikt hebt, ga je de bovenste lapjes tussen de naailijnen door voorzichtig doorknippen, maar het onderste lapje laat je heel. Dat lapje houdt het hele boeltje bij elkaar. Anders krijg je losse strookjes en dat is nu niet de bedoeling. Met je hand wrijf je over de ruwe randjes en dan gaat het een beetje rafelen. Dat geeft een heel leuk effect. Je kunt de lapjes ook recht van draad laten, dan rafelt het wat minder. Je kunt het lapje ook in de droger gooien, dan gaat het rafelen wat sneller.
Bij deze quilt had ik de bies er zonder te meten aan gezet, met als gevolg dat mijn bies eigenlijk langer was dan de quiltrand, waardoor de quilt erg ging golven. Dat is op de foto nog steeds te zien. De bies heb ik er weer afgehaald, ik heb de quilt en de bies om de tien centimeter gemarkeerd en toen de bies er weer om zat, de quilt vochtig gemaakt en recht laten opdrogen. Dat heeft wel goed geholpen, maar de quilt golft nog steeds een beetje.Ik had namelijk niet alleen de bies, maar ook de rand niet opgemeten of gemarkeerd. Nou ja. Het is mijn leerpunt geworden, hoewel ik dezelfde fout bij Inflatie weer heb gemaakt. Maar die heb ik toen zo vaak uit elkaar gehaald, dat ik het nu echt afgeleerd heb. Eerst meten en markeren, dan pas randen en biezen eraan zetten. Ondertussen heeft de quilt al op een tentoonstelling van de Keien (Quiltbee) gehangen en hij is zelfs gefotografeerd voor het quiltnieuws. Maart 2013, meen ik. Het onderschrift stond bij een andere quilt, maar je kunt wel zien welk onderschrift bij welke quilt hoort. Ik heb de quilt Lynn's Jewel genoemd, naar een Amerikaanse vriendin, voor wie ik geen afscheidsquilt had gemaakt toen wij weer terug naar Nederland verhuisden.

dinsdag 13 januari 2015

Opdracht 2 Quilten Speciaal 13.

Voor opdracht 2 moesten we collages maken met zwart, wit en grijs. Naderhand mochten we 1 andere kleur toevoegen, om een bepaald stukje van onze compositie te versterken.

Hierna werd er op de tafel een stilleven neergezet, van een blik koffie, een waterkan met wat lepels er in, een bakje en op het blik koffie een bosje rozen. Erachter lag nog iets, maar dat kon ik vanuit mijn positie niet zien. Hier moesten we weer een zwartwitgrijze collage van maken, waarna we ons thuis door deze collage mochten laten inspireren voor een nieuw quiltje.
Hier heb ik lang naar gekeken. Ik vond het stukje met het bosje rozen het leukst, dus heb ik een paar dagen nagedacht over rozenquilts. Tekeningen gemaakt, maar om nou te zeggen, ja, dat wordt de quilt, nee. Tot ik 's-nachts in eens wakker werd en bedacht dat ik verkeerd bezig was. Een rozenquilt zou geinspireerd zijn op het stilleven en niet op mijn collage ervan. Want zeg nou zelf, denk jij bij die laatste collage aan rozen? Ik heb het hoekje rechtsboven nog eens goed bekeken en zag alleen spiralen. Dus opnieuw gaan zitten googlen en pinteresten. Spiralen. Ik heb vanalles gezien. Van trapportalen tot schelpen tot surfgolven, orkanen en zonnestelsels. Ik heb nog een wedgeliniaal liggen die ik nog nooit gebruikt heb, dus ik dacht, handig, komt die een keer van pas. Daar kun je namelijk ook een hele mooie spiraal meemaken, als je de liniaal schuin op de stroken legt. Maar een ander deel van de opdracht was textuur. En die spiraalquilt, tja, ik zou er wel een spiraaltje van een pen op kunnen naaien, een schelpje erbij en golvend kunnen doorquilten, maar dat is dan weer te gekunsteld. Ik zat dit te overleggen met een vriendin en toen kwam een van de zonnestelsels die ik op internet voorbij heb zien komen weer in mijn hoofd op. Daar kon ik alles in kwijt. Ik ben dus hard aan de slag gegaan en dit is het resultaat:
Een Zonnestelsel. Op naar opdracht drie.