Hierna werd er op de tafel een stilleven neergezet, van een blik koffie, een waterkan met wat lepels er in, een bakje en op het blik koffie een bosje rozen. Erachter lag nog iets, maar dat kon ik vanuit mijn positie niet zien. Hier moesten we weer een zwartwitgrijze collage van maken, waarna we ons thuis door deze collage mochten laten inspireren voor een nieuw quiltje.
Hier heb ik lang naar gekeken. Ik vond het stukje met het bosje rozen het leukst, dus heb ik een paar dagen nagedacht over rozenquilts. Tekeningen gemaakt, maar om nou te zeggen, ja, dat wordt de quilt, nee. Tot ik 's-nachts in eens wakker werd en bedacht dat ik verkeerd bezig was. Een rozenquilt zou geinspireerd zijn op het stilleven en niet op mijn collage ervan. Want zeg nou zelf, denk jij bij die laatste collage aan rozen? Ik heb het hoekje rechtsboven nog eens goed bekeken en zag alleen spiralen. Dus opnieuw gaan zitten googlen en pinteresten. Spiralen. Ik heb vanalles gezien. Van trapportalen tot schelpen tot surfgolven, orkanen en zonnestelsels. Ik heb nog een wedgeliniaal liggen die ik nog nooit gebruikt heb, dus ik dacht, handig, komt die een keer van pas. Daar kun je namelijk ook een hele mooie spiraal meemaken, als je de liniaal schuin op de stroken legt. Maar een ander deel van de opdracht was textuur. En die spiraalquilt, tja, ik zou er wel een spiraaltje van een pen op kunnen naaien, een schelpje erbij en golvend kunnen doorquilten, maar dat is dan weer te gekunsteld. Ik zat dit te overleggen met een vriendin en toen kwam een van de zonnestelsels die ik op internet voorbij heb zien komen weer in mijn hoofd op. Daar kon ik alles in kwijt. Ik ben dus hard aan de slag gegaan en dit is het resultaat:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten