Onze Round Robin is af. We zijn met een groepje van vijf dames gestart, ieder maakte een blok van 30 bij 30 centimeter. Meer afspraken hebben we niet gemaakt. Geen kleur, geen techniek, geen patroon, geen wensen. Een blok van 30 bij 30 centimeter en daarna iedere keer een rand van tien centimeter er om heen. Het was de bedoeling om iedere maand 1 deel te maken, dat is grotendeels gelukt. Alleen bij de laatste twee rondes stropte het hier en daar een beetje op. Maar niet getreurd, uiteindelijk heeft ieder haar beginblok, met vier mooie randen erbij, weer terug.
Dit was mijn beginblok. Ik heb de stofjes gekocht in een quiltwinkeltje in Vianden, Luxemburg. Ik houd van het New York Beauty patroon.
Daarna kreeg ik heb blok van Margreet, waar ik de eerste rand omheen mocht maken. Margreet had stroken stof aan elkaar genaaid, schuin doorgesneden en weer opnieuw in een andere volgorde, aan elkaar genaaid. Ik wilde het onregelmatige behouden maar wel wat rondere vormen erin brengen. Omdat het blok en de rand beiden nogal druk zijn, heb ik er voor de rust donkerblauwe randjes aangemaakt. Van de volgende randen ben ik vergeten foto's te maken maar gelukkig heb ik wel foto's van de tops.
Dit is de top van Afina. Zij begon met geappliqueerde grachtenpandjes. Ze heeft gebruik gemaakt van de appliquickmethode, met die stokjes, weet je wel. Daarna heeft Margreet voor rand 1 een soort snowball effect gepatcht. Ik mocht rand twee maken en koos ervoor om het Nederlandse tintje door te zetten. Aangezien het rood in de rand van Margreet wat meer van dat oude rood was en de top wat bleek werd, koos ik voor een donkere, oud-rode rand met witte appliquaties. In plaats van de klompjes in het midden van de onder- en bovenrand had ik eerst blauwe meertjes gemaakt, maar dat was geen gezicht. De witte klompjes zijn veel mooier. Louise koos weer voor een multicolour patchworkrand, waarna Tinie de appliquaties weer terughaalde. Ik gebruikte voor mijn appliquaties het traditionele omslaan een vastnaaien met een blind steekje. Tinie koos voor de vlisofix methode met festoneren. Deze top brengt dus drie appliquatiemethodes bij elkaar. Ik vind dat erg leuk.
Dit is de top van Tinie. Zij is dol op Ierland en begon derhalve met Iers getinte lapjes, patchwork. Afina koos de complementerende kleur oranje bij het groen. De link met pompoenen en herfstblaadjes was gauw gemaakt. Misschien ook mede ingegeven door de tijd van het jaar dat ze met deze rand bezig was. Afina voegde appliquaties toe. Margreet bleef bij het groen/oranje en ging weer terug naar patchwork. Hierdoor voelde ik weer de noodzaak om te appliqueren. Eekhoorntjes in de hoeken, egels in het midden en daar tussenin geborduurde lampionplantjes. Die komen op de foto niet duidelijk op. Louise maakte de top af met gepatchte huizen en bomen.
Voor de top van Louise mocht ik de laatste rand maken. Louise was begonnen met een blok met een soort Dresden bloem erop. Voor het lichtblauwe gedeelte gebruikte ze het Raising the Barn of het Courtstep patroon. Tinie wilde er meer kleur in brengen, wat ze deed door blauwe, groene en blauwgroene lapjes te gebruiken. Afina zette voor rand twee de bloemetjes door en liet het blauw weer overheersen. Margreet bracht het groen weer meer terug, in een a-symmetrische logcabin. Ik vond de top wat flets worden en gebruikte dus weer wat donkerdere tinten blauw en groen. Met een soort mosterdgeel. Helaas had ik voor de maat van mijn bloemen de maat van de eerste bloem van Louise genomen. Dat was dus niet zo handig. Die is namelijk groter dan de bloem van Afina, in de tien centimeter rand. En aangezien ik ook een tien centimeter rand had, had ik dus die maat moeten gebruiken. En natuurlijk ontdekte ik dat pas toen ik al mijn logcabinnetjes al gemaakt had. Geen nood, ik appliqueerde de bloemen gewoon op een groter achtergrond lapje en voegde een blauwe strook toe tussen rand 3 en mijn logcabins. Nadat ik de randen aan de top wilde zetten, kwam ik er achter dat de top een paar centimeter groter was dan ik dacht. Ik snap dat nog steeds niet, ik meen toch echt dat ik de top opgemeten had en nog zo blij was dat hij precies de juiste afmeting had. Nou ja. Nog wat randjes aan de hoekblokken toegevoegd en Louise kan aan de gang met een iets grotere top dan eigenlijk afgesproken was. Ik hoop dat ze nog geen achterkant gekocht heeft. Wat bij deze top ook nog heel grappig is, is dat Louise eigenlijk verwachtte dat de top rood wit blauw zou worden. Ik vind dat heel grappig maar onlogisch. Het was misschien wel zo geweest als Tinie blauw rode lapjes gehad zou hebben. Of wanneer Louise zelf al rode accenten in haar blok had gehad. Zo zie je maar weer dat onverwacht ook mooi kan zijn.
Hier is de top van Margreet nog weer terug, met de toevoegingen die na mijn eerste rand zijn gemaakt. Tinie wilde graag een randje tussen rand twee van Louise en haar rand. Zij woont toevallig bij mij in de buurt en vroeg of ik nog van die blauwe stof had. Die heb ik dus nog wel. Zij heeft die voor de binnenkant van haar rand ook nog gebruikt. Zij dacht dat het aan de buitenkant van haar rand ook wel mooi zou zijn, maar ze wist natuurlijk niet wat Afina er mee wilde gaan doen. Bovendien zou de top te groot worden als zij de rand erom heen zou zetten. Om Afina meer keus te geven, stuurde zij nog wat extra blauwe stof met de top mee. Afina heeft toen die blauwe stof ook nog gebruikt. Margreet vroeg later na de ontvangst van haar top of er nog meer van die blauwe stof was. Door omstandigheden was ik er nog niet aan toegekomen om de stof op te sturen en toen liet Margeet weten dat zij zelf al soortgelijke stof gevonden had.
En hier is dan mijn top. Ik was eerst van plan om er nog een vijfde rand aan te maken van mijn beginstofjes, maar toen ik de top zag heb ik dat plan meteen laten varen. Dat is helemaal niet nodig. De top is hartstikke leuk zo. Mooi in de kleuren gebleven waar ik van houd. Niks meer aan doen. Nou ja, afmaken, dat dan weer wel.
Al met al vind ik het idee van een Round Robin heel erg leuk, al onze tops zijn mooi geworden. Iedereen was heel tevreden. Waarschijnlijk starten we weer een Round Robin in September. Wil je ook meedoen, laat dan een berichtje achter.
Het quiltje is voor paardenfans. Ik vond geen paardenstof naar mijn zin maar gelukkig zijn er wel veel paardendekbedovertrekken te koop. En daar vond ik er 1 waar ik wat mee kon. Ik heb de afbeelding die ik wilde fuzzycut uitgeknipt. Dat betekent dat ik niet zo zuinig mogelijk in de stof wilde knippen maar gewoon het mooiste stukje er uit heb geknipt. Dat kost veel stof, maar het doel heiligt de middelen, in dit geval.
De afbeelding heb ik twee keer uitgeknipt. Gelukkig is de stof goed gedrukt, de afbeelding staat op de achterkant net zo duidelijk als op de voorkant van de stof. Als ik dan 1 voorkant en 1 achterkant gebruik, heb ik de afbeelding meteen gespiegeld en kunnen de paarden elkaar aan kijken. Of van elkaar wegkijken, maar voor een huwelijksquilt is het wel zo leuk als de paarden elkaar aankijken.
Ik heb veertien meloenranden geknipt. Mijn uiteinden zijn niet helemaal recht. Ik gebruik mallen en de mallen zijn niet helemaal recht. Op de volgende foto zie je dat de tussenstukjes ook niet recht zijn, maar wel perfect aan de randen passen. De randen heb ik 1 x dwarsover dubbelgevouwen en daarna aan de onderkant en bovenkant de middens aangegeven. Dat doe ik door bij de vouw een piepklein puntje weg te knippen. In de korte bocht zie je in het midden een kleine inkeping zitten.
Het tussenstukje leg ik op de rand, waarbij het puntje van het tussenstuk een beetje uitsteekt. De randjes van de lapjes liggen wel netjes op elkaar. Op de foto lijkt mijn naailijn heel scheef maar dat valt in het echt wel mee. Aangezien mijn patroon niet helemaal recht is, is mijn naailijn dat dus ook niet. Ik heb overal dezelfde naadtoeslag (proberen) te houden.
Aan zeven randen zet ik twee tussenstukje. Let erop dat beide uitstekende puntjes van de tussenstukjes aan de kant van de korte bocht komen. Aan de resterende zeven randen heb ik de meloenen genaaid. Die heb ik van te voren ook even dwarsover dubbel gevouwen om de middens aan te geven. Op de foto zie je onder aan de meloen ook nog de inkeping voor het midden. Die inkepingen van de meloen en de rand leg je netjes op elkaar. Speld erdoor. In de kruispunten van de rand met meloen en de rand met tussenstukjes ook een paar spelden zetten. Voor de zekerheid tussen alle spelden nog meer spelden om het geheel goed op elkaar te houden en naaien maar. Je zet vier complete meloendelen aan 1 middenstuk. Dan drie meloendelen aan het tweede middenstuk. Let erop dat er bij het tweede middenstuk geen meloendeel komt waar deel 1 vastgemaakt wordt. Dat meloendeel zit namelijk al aan deel 1.
In de meloendelen heb ik de huwelijksgegevens geborduurd. Tussenvulling en achterkant er tegenaan, rijgen en doorquilten en afwerken. Aan de achterkant zitten twee ophanglusjes onder de afbiesband verwerkt. Ik heb summier gequilt, gewoon een halve centimeter van de rand in de meloenen en in de middenstukjes. Ik vind dat genoeg. Op het moment dat ik in de middens nog meer quilt, doet dat afbreuk an het plaatje. Dat wil ik niet. Wanneer de middens effen waren geweest, had ik de middens wel gequilt. Voor het label heb ik een hart geborduurd met mijn gegevens en de datum van het huwelijksfeest. De foto is geplaatst met toestemming van het bruidspaar, waarvoor dank.
